COMO EN APENAS SEGUNDOS, CUANDO TE VI LA CARA, TE COMENCÉ A QUERER.

domingo, 30 de diciembre de 2012

Pequeña sonrisa de Amelie, me tienes ganado.


Co paso do tempo, nada é igual.

Si, que as cousas cambian, cambian cando menos o esperas, cando menos o desexas. Poden cambiar tanto a ben como a mal, e cambian ao principio sen darnos conta do que pasa, pero co transcurrir do tempo, vaste dando de conta, que todo ao teu redor está cambiado, xa nada é igual, nada é o que era, aínda que sexa o mínimo detalle aínda que case nin sequera se note, algo cambia. O amor acábase ou engrandece, os días pasan, o día acaba e comeza a noite e viceversa, todo ata o detalle máis ínfimo pode causarnos dor ou felicidade, xa que non sempre nos grandes detalles das cousas, notamos a difirencia, porque por mui exxtraño que poida parecer, por mui imposible que a xente o vexa, NOS DETALLES MÁIS PEQUENOS É ONDE SE MARCA A DIFERENCIA. 

miércoles, 17 de octubre de 2012

Hasta que te veas perfecta.

Tú, sí tú, esa de ahí. Te hablo a ti, mírame. Ponte el mejor vestido que tengas en el armario, los zapatos de tacón más altos, date crema en las piernas, que se note el brillo; píntate la raya, date el rimel, los labios color rojo, al igual que los zapatos, ponte un poco de colorete, ni excesivo ni una gotita que no se note; sombra sobre el párpado, no muy recargado, tan sólo un poco de color vainilla y, en lo más bajo, un ligero tono de rojo; pásate las planchas en el pelo, alísatelo a tope, o si quieres rízatelo; hazte un peinado que no te hayas hecho nunca, experimenta, que sea discreto pero a la vez informal, alborotado; échate laca, para que no se mueva aquella obra de arte; una chaqueta a conjunto, y un bolso en el que metas todas tus cosas.

Cuando estés más guapa que nunca, cuando te mires al espejo y no te reconozcas, te veas perfecta, sin nada más que retocar, cuando sepas andar perféctamente con esos taconazos, sal por la puerta y dirígete a la fiesta a la que te habían invitado. No ibas a ir porque estabas deprimida, ¿no? un chico, la causa de tus lágrimas. Pero, casualidad, de que ese mismo chico también está invitado a esa fiesta. Ve. Habla con unos, habla con otros. Tontea con cualquiera que te pille cerca delante de él, desfásate cuando te mire, mueve perfectamente las piernas cuando pases por su lado. Deja el aroma de tu colonia a su alrededor. Entonces, ¿sabes lo que va a pasar? él, al verte así, tan diferente, tan espectacular, al ver que todos quieren estar contigo, que no es él el único que está en tu vida, que alguien le puede quitar lo que un día le perteneció, vendrá a donde ti, y te susurrará al oído:
+ Hoy estás preciosa, déjame arreglar mis fallos, lo mal que te traté. Déjame amarte sin que te cambie por otra nunca más, déjame demostrarte que me importas. Al ver que esos chicos estaban al rededor tuyo, bailando y restregándose contigo, me daban ganas de partirle la cara por acercarse a lo que me pertenece.
Y tú, con voz firme contestarás:
- ¿Hoy? ¿Lo que te pertenece? ¿Me he perdido algo? Lo último que sé, es que tú me dejaste por esa chica, aquella de la esquina. Hoy, ella lleva el vestido más cutre de toda la fiesta, va mal maquillada, y lleva unos zapatos horribles. Su pelo parece quemado. Ahora la cambias a ella por mí, ¿no? Lástima que, en estos momentos, estoy buscando la felicidad, y tú no eres mi felicidad.

lunes, 15 de octubre de 2012

Ojalá la vida fuera tan fácil...

...Como la simple expresión de "coser y cantar".
Porque la vida es mucho más que eso, es un largo camino con sus altos y sus bajos, sus alegrías y sus tristezas, injusta para unos y justa para otros, podría poner más ejemplos, pero lo mejor para saber lo dura que puede llegar a ser la vida o lo buena que puede ser, pare eso solo hay que... ¡VIVIRLA!

miércoles, 3 de octubre de 2012

Que no se te caiga la corona, princesa.

Non mires atrais, o pasado, pasado está, ese xa nunca máis volverá, ira para o presente, o que agora mesmo estás vivindo é o que realmente importa, o futuro xa virá, tempo ao tempo, non intentes apresurarte e que o tempo corra, xa que te perderás o mellor da vida o presente, disfrútao.

O prometido é deuda.

Que si, que pode estar caendo o mundo en anaquiños, que pode deixar de sair o sol cada mañá, poden a estrelas desaparecer e os páxaros deixar de cantar, pero nada impedirá que eu te queira, porque así me esteña caendo o mundo encima hei de loitar por ti ata máis non poder.

Por pedir te pido a ti, que me hagas perder todo menos la sonrisa.

Por pedir, pido veinticuatro horas a tu lado en las que nos dé tiempo a todo menos a perder el tiempo. Por pedir, pido que me baste ese día para convencerte de querer estar conmigo por el resto de tus días. Por pedir, pido y preciso que exista un preciso momento, en el que se te escape un beso cuando menos te lo esperes, y cuando más lo lleve esperando yo. Por pedir, te pido en una tarde lluviosa, dentro de una casa sin gente, sobre un sofá sin cojines para que sólo puedas abrazarte a mí, en frente de mi película favorita… Bueno, si quieres, en frente de la tuya... Me pido entonces tus dedos acariciando mi brazo, y mis cosquillas jugando al escondite con ellos. Por pedir, pido dar un paseo al mismo paso, frenarnos en seco de repente, y mojarnos los labios sin que nos vea la gente. Pido, mientras caminamos por cualquier calle, llevarte y traerte al contarte cualquier estupidez, agarrando con mi mano tu brazo, y tu risa fuese la mejor de mis melodías, y despues, en un intento por no dejarme ir, me hagas perder todo menos la sonrisa.

Sempre a recordarei, sempre.

Como a mellor de todas, a que máis quixen e quero e que nunca olvidarei.
JACKIE, sempre conmigo.

En este mundo no hay nadie perfecto.

Vivimos en un mundo imperfecto, en el que todos intentan ser perfectos, pero nos enamoramos de las imperfecciones de las personas, y pensamos que aquellos a quienes queremos son lo que más se acerca a la perfección. 
Siempre habrá alguien que te vea perfecta/o.

En el mundo genial de las cosas que dices.

Hay historias de buenos y malos felices, ceremonias de vivas, sonrisas al verte como diablos se puede tener tanta suerte, como diablos se puede quererte tan fuerte.

Que me maten, pero a elas que non mas quiten.


martes, 3 de julio de 2012

No permitas que alguien diga que eres incapaz de hacer algo. Si tienes un sueño sal a buscarlo y punto. ¿Sabes? La gente que no logra conseguir sus sueños, suele decirles a los demás que tampoco se cumpliran los suyos.

domingo, 10 de junio de 2012

Inténtalo y lo conseguirás. "PD:tequiero"

- No va a funcionar, es como si me pusiera unos zapatos con los que no me siento cómoda. Lo siento. 
- ¿Y qué te parece andar descalza durante un rato? 


"PD: Lo adivinas?"

Recuerda que aunque estemos solos, estamos unidos en la soledad. 



"PD: tequiero"


- ¿QUÉ ES LO QUE QUIERES, ¿QUÉ?! ...¡Porque estoy harto de tratar de adivinarlo! ¿Quieres un piso más grande? Buscaré un segundo empleo. ¡¿Quieres un hijo, no quieres un hijo, QUÉ?! Yo sé lo que quiero, lo tengo delante de mí ahora mismo. ¿Tú no? ¿Sabes lo que quieres? Porque es mejor que me lo digas si no soy yo. 

martes, 5 de junio de 2012

Isaac Newton dijo:

Si he logrado ver más lejos,
ha sido porque he subido a hombros de gigantes.


                       

miércoles, 23 de mayo de 2012

Es tan corto el amor y tan largo el olvido.

Puedo escribir los versos más tristes esta noche.
Escribir, por ejemplo: "La noche esta estrellada,
y tiritan, azules, los astros, a lo lejos".
El viento de la noche gira en el cielo y canta.
Puedo escribir los versos más tristes esta noche.
Yo la quise, y a veces ella también me quiso.
En las noches como ésta la tuve entre mis brazos.
La besé tantas veces bajo el cielo infinito.
Ella me quiso, a veces yo también la quería.
Cómo no haber amado sus grandes ojos fijos.
Puedo escribir los versos más tristes esta noche.
Pensar que no la tengo. Sentir que la he perdido.
Oír la noche inmensa, más inmensa sin ella.
Y el verso cae al alma como al pasto el rocío.
Qué importa que mi amor no pudiera guardarla.
La noche está estrellada y ella no está conmigo.
Eso es todo. A lo lejos alguien canta. A lo lejos.
Mi alma no se contenta con haberla perdido.
Como para acercarla mi mirada la busca.
Mi corazón la busca, y ella no está conmigo.
La misma noche que hace blanquear los mismos árboles.
Nosotros, los de entonces, ya no somos los mismos.
Ya no la quiero, es cierto, pero cuánto la quise.
Mi voz buscaba el viento para tocar su oído.
De otro. Será de otro. Como antes de mis besos.
Su voz, su cuerpo claro. Sus ojos infinitos.
Ya no la quiero, es cierto, pero tal vez la quiero.
Es tan corto el amor, y es tan largo el olvido.
Porque en noches como esta la tuve entre mis brazos,
mi alma no se contenta con haberla perdido.
Aunque éste sea el último dolor que ella me causa,
y éstos sean los últimos versos que yo le escribo.

domingo, 20 de mayo de 2012

Te prometí un para siempre, ¿recuerdas?

-Yo te prometo un 'para siempre', ¿tú me lo prometes?
+Eso es demasiado tiempo, todo se puede torcer y podemos acabar odiándonos.
-Bueno, aunque te odie, si me necesitas iré.
+No lo creo... Si me odias, no me querrás ver.
-Pues cierro los ojos.
+No me querrás oír.
-Pues no te dejaré hablar...
+¿Entonces?
-Te abrazaré y te diré: "¿Te acuerdas de aquella tarde que te prometí un 'para siempre'?
Lo decía en serio".

lunes, 30 de abril de 2012

Me dá igual todo, hoy me toca sonreír.

Me da igual que salga el sol, que llueva, truene o que caigan chozos de punta, también que sea verano, invierno que primavera y otoño. Me es indiferente escoger blanco que negro, o rosa, rojo, amarillo o azul. Que sean las seis de la mañana que las dos del mediodía o las siete de la tarde .Me da igual que algo dure poco o que dure mucho, una eternidad sin fin. También elegir par o impar. Como también que sea de día de noche o mediodía o si nos ponemos así, por la tarde. Me es indiferente llamar a unos que a otros. Me da igual dormir que vagabundear. También bailar , cantar o directamente hablar. Me da igual comer arroz, pipas o chocolate con churros.También enamorarme y al día siguiente no tener las cosas claras. Me da lo mismo que sea Lunes que jueves o que sábado. Y es, que.. ¿que más dará una cosa que otra? Cualquier día a cualquier hora en cualquier momento con cualquier persona escogiendo lo que escojas, es bueno para salir a la calle y gritar que soy feliz con la vida que tengo, y es que, hoy me toca a mí sonreír.

viernes, 6 de abril de 2012

El amor a veces te ciega.

-¿Ves a esa chica? Esa que llora en la esquina, que tiene el maquillaje corrido y los ojos rojos. ¿La ves? Tiene el corazón roto. 
+¿Por quién?
-Por un estúpido que le dijo que la quería, pero nunca lo demostró. Y ella se lo creyó, porque estaba ciega.
+¿Y qué mas ha pasado?
-Él decidió dejarla. Romperle el corazón. Jugar con ella. Le hizo regalos, le dio besos y abrazos, pero nunca amor.
+¿Y por qué seguían juntos?
-Porque ella no se daba cuenta. No era capaz de ver el daño que él le hacía. 
+¿Acaso no sentía todo el dolor de a quién la persona que ama le falla?
-Lo sentía, pero dejarle ir era mas difícil. Sabía que lo perdería para siempre, y lo necesitaba para vivir. Era su aire, era su oxígeno.
+¿Y tú como sabes todo eso?
-Porque el otro día era yo la que estaba en esa esquina llorando por ti.

martes, 13 de marzo de 2012

Buenos días, buenas tardes, buenas noches quiero darte.


Buenos días princesa, he soñado toda la noche contigo, íbamos al cine y 
tú llevabas aquel vestido rosa que me gusta tanto. Sólo pienso en ti princesa, 
pienso siempre en ti..

te das cuenta de que has encontrado a la persona con la que quieres estar a 3MSC.

Y en ese momento, aparece alguien, que te dice: que tranquilo.. que aflojes... y cuando aflojas, te das cuenta de las cosas.

3MSC.

- Me da miedo decir algo equivocado...
+ Te amo.
- Vuélvelo a decir.
+ Te amo.
- Nunca dejes de decirlo.
+ Te amo, te amo, te amo.
- Nunca habia sido tan feliz en toda mi vida.
+ Yo tampoco.
- Tan feliz como para tocar el cielo con un dedo?
+ No, muchos más, al menos tres metros sobre el cielo.


sábado, 3 de marzo de 2012

con ese gesto sabrás lo que siento.

+¿Y si pudieras decirme todo lo que sientes en cinco segundos?
-Pues te besaría.
+¿Me besarías?
-Sí.
+¿Por qué?
-Porque en cinco segundos jamás podría decirte todo lo que siento, en cinco segundos ni si quiera podrías imaginarlo. Pero con un beso te diría todo lo que jamás sería capaz de decirte con palabras, en un beso escucharías todos mis silencios y pillarías mis indirectas e ironías. Y quizás, en ese beso sentirías lo que siento.

miércoles, 29 de febrero de 2012

no te quiero, te amo.

+ Por qué te comportas tan borde conmigo?
-  Mmm, enfin..
+ Enfin?, eso es todo?
-  Si... Qué más quieres que te diga?
+ Bf, déjalo... -.-
- Quieres que te diga que te quiero?, que me muero por besarte y cuando te veo con otra me pongo mala?, que eres diferente a todas y que no sé como lo haces pero no paro de pensar en ti?, eso es lo que quieres que te diga? Porque sí, es cierto, todo eso es verdad, y por eso me comporto borde, porque nunca había sentido nada parecido por alguien. Que eres todo lo que necesito.

+ Era por eso que te comportabas tan borde conmigo? 
- Si, era por eso y ahora que te lo digo... tú no vas a decir nada?
+ Si, te digo que yo no te quiero, te amo; que no me muero por besarte, deseo comerte a besos; que no me pongo malo cuando te veo con otro, tengo ganas de morirme; que no eres diferente, eres única; no paro de pensar en ti, porque vives en mi mente y pensé que tu no sentías lo mismo..
- Eres perfecto.
+ Eres única.
- Te amo<3 
~ Los dos se callan con un beso eterno.

martes, 28 de febrero de 2012

que solo contigo llego al cielo.

+ ¿Que te pasa?
- No sé como decírtelo..
+ Intenta explicarlo
- Es difícil, pero a ver.. Siéntate en el columpio, hazme caso, por favor, solo así lo entenderas todo lo que siento
+ Ya estoy en el columpio, ¿Ahora que?
- Comienza a columpiarte, una vez cogido impulso cierra los ojos.
¿Notas esas cosquillas en el estomago? A mí no me hace falta columpiarme para sentirlas. Las tengo cada vez que te veo, cada vez que me hablas, cada vez que oigo tu nombre.
+ Puf, de verdad.. no sé que decir...
- No pero aun no acaba.. ¡No abras los ojos, sigue cogiendo impulso! Ahora.. suelta una mano..
+ ¿Que? ¿Tú quieres matarme?
- Hazme caso, confía en mi.. suelta una mano..
+ ¡Ahhhh!
- ¿Has visto que sensación? Parece que te vayas a caer, se te corta el aire y se te acelera el corazón, eso me pasa cada vez que te separas de mi.
+ Pero..
- No digas nada, no abras los ojos déjame impulsarte, y solo abre los ojos cada vez que estés arriba, y mira al cielo, ¿Vale? Una, dos, tres y…
+ ¿Y esto? ¿Cual es esta sensación?
- Solo contigo, siento que toco el cielo, siento que vuelo…

jueves, 12 de enero de 2012

Qué se siente?

- Has estado alguna vez enamorada?
+ Claro !
- Me explicas lo que se siente ?
+ Nunca lo has estado?
-No.
+ Pues supongo que es cuando , una tarde sin hablar con él no es una tarde. Cuando , te llama cielo , amor , cariño o simplemente un te quiero , notas que cada día lo quieres un poco más y que llegará un día que no podras quererle más y que llegará a ser lo más importante en tu vida. Cuando te coge te estira el brazo para que le cojas la mano y te dice ¿ Que te pasa? y tu le contestas luego hablamos ? y el te dice claro.. y cada uno se va por su lado tu pensando si eso a ocurrido de verdad y el pensando que la pasará? O simplemente te das cuenta cuando desde la otra punta puedes observar que te está mirando y tu le estas mirando a él y nisiquiera aparta la mirada te sonrie y tu le sonries a él.

Ser fuerte.

En el fondo, a todos nos gusta pensar que somos fuertes. Que vamos a poder con todo lo que nos venga encima, que pudimos con lo de ayer y que podremos también con lo de mañana. Pero más en el fondo, sabemos que eso no es verdad. Porque ser fuerte no consiste en ponerse una armadura antirrobo ni en esconderse detrás de un disfraz; ser fuerte consiste en asimilarlo. En asimilar el dolor y en digerirlo, y eso no se consigue de un día para otro, se consigue con el tiempo. Pero como por naturaleza solemos ser impacientes y no nos gusta esperar, escogemos el camino corto. Escogemos el camino de disfrazarnos de algo que no somos y disimular. Sobretodo disimular.Si, a todos nos gusta disimular los golpes, sonreír delante del espejo y salir a la calle pisando fuerte, para que nadie note que en realidad, lo que nos pasa de verdad, es que estamos rotos por dentro. Tan rotos que ocupamos nuestro tiempo con cualquier estupidez con tal de no pensar en ello, porque el simple hecho de pensarlo hace que duela. Pero a veces, bueno… a veces tienes que darte a ti mismo permiso para no ser fuerte, bajar la guardia y darte una tregua. Está bien bajar la guardia de vez en cuando. No queremos hacerlo porque eso supone tener un día triste, uno de esos viernes que saben a domingo, un día de esos que duelen, de recordar y echar de menos. A los que ya no están, y a los que están, pero lejos. Sin embargo, hay momentos que es lo mejor que puedes hacer: darte una tregua. Poner tu lista de reproducción favorita, tumbarte en la cama, y si hace falta llorar. Llorar todo lo que haga falta. Eso no nos hace menos fuertes; eso es lo que nos hace humanos.